5 خرداد 1389 / 12 جمادی الثانی 1431 / 26 می 2010
5 خرداد 1389 / 12 جمادی الثانی 1431 / 26 می 2010
5 خرداد 1389 / 12 جمادی الثانی 1431 / 26 می 2010 |
|
|
رژيم بعثي عراق، در طول هشت سال دفاع مقدسِ غيور مردان سپاه اسلام، همواره پس از شكست در جبهههاي جنگ و از كف دادن بخشي از مواضع خود، از درماندگي، تنها راهِ چاره را در بمباران مناطق مسكوني و غيرنظامي ميديد و به اين روش غيرانساني متوسل ميشد تا به زعم خود، شكستش را پنهان كند. با فرار بعثيان به عمق خاك عراق و خارج شدن شهرهاي زيادي از زير آتش توپخانه و موشكهاي بُردِ متوسطِ عراق، ابرقدرتها، موشكهايي با بُرد بلند در اختيار رژيم بعث گذاشتند و بار ديگر، سياست بمباران مناطق مسكوني، از سر گرفته شد. در جريان اين بمبارانها، عده زيادي از مردم بيپناه در شهرهاي مختلف كشور به خاك و خون كشيده شدند و برگ ننگين ديگري به كارنامه سياهِ رژيم بعث و حاميانِ مزوّر آنان اضافه گشت. در اين ميان به منظور مقابله به مثل، خلبانان متهور ايراني نيز، بارها مناطق حساس و استراتژيك عراق را هدف حمله خود قرار دادند. |
|
|
|
|
تا زمان عبدالملك بن مروان ، خليفهي اموي ، مسكوكات اسلامي همان سكههاي رومي و ايراني بود. عبدالملك ، سكههاي مزبور را تغيير داد و آنها را به مسكوكات عربي تبديل كرد. نخستين سكهي اسلامي در سال 74 هجري در دمشق ضرب شد. |
علي بن محمد بن عبدالصمد همداني مصري معروف به سخاوي از مشاهير ادبا و نحويين و قرّاء، فقها، لغويين، اصوليين و مفسرين و درشمار پيشوايان نحو، تفسير، لغت وقرائت قرار دارد و به شيخ القرّاء معروف است. تحصيلات وي ابتدا در شام ودر ادامه در مصر بود. سپس در شام بر كرسي تدريس تكيه زد و به تدريس و تاليف پرداخت. تفسير القرآن، شرح مفصل زمخشري و فتح الوصيد از اوست. |
اميرعلي شير بن آلوس ملقب به نظام الدين از مشاهير درباريان و وزراي سلطان حسين گوركاني، در سال 844 ق به دنيا آمد. وي به زبان فارسي و تركي شعر ميسرود و به "ذواللسانين" معروف بود. اميرعلي شير با آن كه وزير سلطان بود ولي هيچ گاه از تأليف ومطالعهي علمي غافل نميگشت. سرانجام از وزارت كنارهگيري كرد و با شاعر هم عصر خود، عبدالرحمن جامي مصاحبت گزيد. اربعين منظوم، ديوان اشعار، محبوب القلوب و دهها اثر ديگر از تاليفات اوست. او به ساخت و تعمير بناهاي اسلامي فراواني از جمله ايوان حرم امام رضا و مقبرهي شيخ عطار همت گماشت. |
|
سِر رابرْتْ فيلْمِر، فيلسوف و نظريهپرداز سياسي انگليسي در اواخر قرن شانزدهم يا اوايل قرن هفدهم ميلادي در انگلستان به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات خود مورد توجه چارلز اول، پادشاه وقت انگلستان قرار گرفت و از شاه، لقب "لُرد" گرفت. فيلمر به عنوان يك نظريهپرداز سياسي از حق الهي پادشاهان دفاع ميكرد و مدعي بود كه اين حق به صورت ارثي از آدم و نوح و همين طور تا عهد چارلز اول به پادشاهان رسيده است. وي معتقد است كه حكومت پادشاه بر ملت بايد مثل حكومت پدر بر خانواده و فرزندانش باشد. اين انديشه، كه در كشورهاي داراي حكومت دموكراسي، غيرمعقول و احمقانه جلوه ميكند، در زمان فيلمر، در نظر انگليسيها، انديشهاي معقول و منطقي بود. فيلمر همچنين اعتقاد داشت همان طور كه شخص عادي ميتواند املاك و دارايىهاي خود را براي بازماندگانش به ارث بگذارد، پادشاه نيز ميتواند مقام و دارايى خود را به وارث خود تفويض كند. اين نظرات در قرنهاي بعد، مورد انتقاد انديشمندان قرار گرفت. چراكه از ديد آنان، در حكومتهاي دموكراسي، اصل توارث در مورد قدرت اقتصادي پذيرفته شده است نه در مورد قدرت سياسي. همچنين، فلسفه فيلمر به مذاق برخي سياستمداران و فلاسفه انگلستان نيز خوش نيامد و آن را رد كردند. مهمترين اثر رابرت فيلمر، پدر ملت، در تاييد اقتدار طبيعي پادشاهان و تشريح حق الهي آنان نام دارد كه 27 سال پس از مرگ وي، در سال 1680م منتشر شد. سر رابرت فيلمر سرانجام در 26 مه 1653م درگذشت. |
|
فرانسويان، از مدتها قبل از طريق فعاليتهاي اقتصادي و تجاري در سرزمين تونس نفوذ كرده بودند. اما از 26 ماه مه 1881م به موجب پيمان باردو، كشور تونس به صورت رسمي تحت الحمايه فرانسه شد. حضور استعمارگرانه فرانسه در اين كشور، ادامه يافت. بعد از جنگ جهاني اول مخالفتهاي مردمي روي داد حدود 80 سال كه خواهان استقلال تونس بودند. اين مخالفتها گرچه با شدت سركوب شد، اما بار ديگر در دهه 1930م حركتهاي استقلال طلبانه به رهبري حبيب بورقيبه شكل گرفت. در 1957 رژيم سلطنتي برچيده و بورقيبه، رئيس جمهوري تونس شد. اما او پس از رسيدن به قدرت تا 1987 مستبدانه حكومت كرد. كشور تونس در شمال افريقا بين ليبي و الجزاير و بر ساحل درياي مديترانه واقع است. |
|
سالْتْ، مخفف كلمات مذاكرات محدود ساختن سلاحهاي استراتژيك است كه در سال 1969م بين امريكا و شوروي آغاز شد و در 26 مه 1972م به امضاي نخستين قرارداد محدود ساختن سلاحهاي استراتژيك شامل موشكهاي كوتاه برد و قارهپيما با كلاهك هستهاي انجاميد. پيمان سالت - 1 كه بين ريچارد نيكسون و لئونيد بِرِژِنف سران ايالات متحده امريكا و اتحاد جماهير شوروي در كاخ كرملين به امضا رسيد، حاوي تعهدات دو كشور براي كاهش نوبتي و دورهاي كلاهكهاي هستهاي و نيز كاهش تعداد سكوهاي پرتاب موشكهاي ميانبرد هستهاي در اروپا بود و از معاهدات عمده امريكا در دوران زمامداري نيكسون به شمار ميرود. همچنين، بِرِژنف از انعقاد اين پيمان به خاطر استقرار روز افزون سكوهاي پرتاب موشكهاي امريكايى در اروپا استقبال كرده بود. مدت اعتبار قرارداد سالت 1 پنج سال يعني تا سال 1977م مقرر گرديد اما در سال 1974م بين سران دو كشور توافقي ديگر به امضا رسيد كه به موجب آن، اين قرارداد تا پنج سال ديگر تمديد شد. با اين حال، با تهاجم شوروي به افغانستان در دسامبر 1979م جيمي كارتر رئيس جمهور وقت امريكا اين قرارداد را از كنگره پس گرفت و مسابقه تسليحاتي بين امريكا و شوروي همچنان ادامه يافت.(ر.ك: 18 ژوئن) |
شوراي همكاري خليجفارس با عضويت شش كشور جنوب خليج فارس يعني عربستان سعودي، كويت، امارات متحده عربي، بحرين، قطر و عمان در 26 مه 1981م، يك سال پس از آغاز جنگ عراق عليه جمهوري اسلامي ايران اعلام موجوديت كرد. اهداف اعلام شده شوراي همكاري خليج فارس، همكاريهاي اقتصادي، سياسي، نظامي و حمايت متقابل در برابر تهديدات خارجي است. با اين حال به علت اتكاي كشورهاي عضو اين شورا به نيروهاي بيگانه و شركت نداشتن همه كشورهاي حاشيه خليج فارس در شوراي همكاري، اين شورا نتوانسته است امنيتي پايدار بر اساس منافع جمعي كشورهاي حاشيه خليج فارس در اين منطقه به وجود آورد. به علاوه، اعضاي شورا، هنوز در مورد همكاريهاي اقتصادي و سياسي و نظامي، موفقيت قابل توجهي به دست نياوردهاند. اين شورا در طول جنگ هشت ساله عراق عليه ايران، به طور آشكار و پنهان به عراق گرايش نشان داد و حتي دو عضو اين شورا، يعني عربستان سعودي و كويت، قسمتي از درآمد نفتي خود را به جبران قطع درآمدهاي نفتي عراق دراختيار آن كشور قرار دادند. با اين حال پس از حمله عراق به كويت، كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس، امريكا و متحدين آن را براي دفع تجاوز عراق به كويت، به منطقه دعوت كردند. آنها همچنين علاوه بر فراهم ساختن تسهيلات لازم براي نقل و انتقال نيروهاي امريكا و متحدين، ميلياردها دلار به تامين هزينه جنگ كمك كردند. اجلاس سران شوراي همكاري خليج فارس، سالي يكبار تشكيل ميشود و يك اجلاس فرعي و مشورتي سران نيز هر شش ماه يك بار، برگزار ميگردد. علاوه بر آن، در طول سال، وزيران خارجه كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس، در نشستهايي شركت ميكنند. |
|
|
|
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}